laatste wijziging: 30-08-2018

– Inleiding

INLEIDING bladzijde 11 tot en met 42

12 Deeltjes materie en bewuste organismen

18 Het decennium van de hersenen

23 Geestelijke vrijheid in de hersenscan?

30 Het ik als USB – stick

33 Neuromanie

35 Geest – Hersenen – ideologie

40 De cartografie van de zelfinterpretatie

 


Inleiding 

De mens is een levend wezen met een lichaam en een geest. De neurowetenschappen laten ons zien hoe ons brein activiteiten vertoont als we aan iets denken, maar betekent dat dat onze neurochemie ons geestelijk leven, ons bewuste leven en ons handelen stuurt? Is ons ‘bewuste ik’ dat we ervaren een gebruikersinterface op onze hersenen dat in wezen niets bijdraagt aan wat we doen, maar slechts toeziet, terwijl de hersenen een toneelstukje opvoeren voor het ‘bewuste ik’?

Het ‘bewuste ik’ is al eeuwenlang een raadsel dat door de filosofie van de geest wordt onderzocht.

De bewustzijns- en neurofilosofie houdt zich bezig met de vraag hoe het kan dat in een biologisch wezen als de mens het licht als het ware is aangegaan. Er is bewustzijn  ontstaan. Gabriel zal laten zien dat het een misvatting is te doen alsof we geen vrije wil hebben. alsof we zijn overgeleverd aan een hogere macht, onze sociale omgeving, de natuur, of onze hersenen. We zijn levende wezens met een geest en juist daardoor zijn we vrij.

( – 3 -)  Hersenscans hebben het hersenonderzoek een nieuwe dimensie gegeven. In hoeverre moeten we ons beeld van de mens, dat we eeuwenlang hadden, aanpassen aan de voortgang in de neurowetenschap?

De auteur neemt een anti-materialistisch standpunt in en gaat ervanuit dat niet alles wat er in de werkelijkheid bestaat op natuurwetenschappelijke wijze kan worden onderzocht. vriendschap bijvoorbeeld. Of een eenhoorn.

De waarheid is niet beperkt tot de natuurwetenschappen. maar is ook te vinden in geesteswetenschappen, in religie, in kunst en in alledaagse ervaringen.

Neurowetenschappers menen dat ze kunnen aanschouwen hoe de hersenen denken. Verwarren de wetenschappers de activiteit met de inhoud? “We zijn ons brein” is de kern-opvatting van een aantal neurowetenschappers. De filosofie van de geest vinden we terug door de eeuwen heen bij Plato. Homerus. Sophocles en Shakespeare en Jellinek, en van hen kunnen we meer leren dan van de neurowetenschappers. Het hebben van hersenen is een noodzakelijke voorwaarde voor geest en bewustzijn , maar niet een voldoende voorwaarde. Zoals begrip van onze benen en de fiets niet alles over de kunst van het fietsen zegt.

Het neuroconstructivisme gaat ervanuit dat wat we als bewuste geest ervaren slechts een illusie of hallucinatie is. Onze hersenen maken mentale beelden van de werkelijkheid en dat is alles wat er is. We kunnen deze niet toetsen aan de werkelijkheid.

Het decennium van de hersenen heeft ons op het gebied van het bewustzijn  en de filosofie daarvan niet veel verder gebracht. We zullen in dit boek uitgangspunten voor een nieuwe filosofie van de geest voorstellen. De begrippen bewustzijn . denken. ik en vrije wil zijn ontstaan in eeuwen van cultuur-, kunst- en taalgeschiedenis. Deze begrippen zijn niet uit te drukken in de taal van de neurowetenschap. De menselijke vrijheid bestaat juist in het feit dat we niet volledig begrepen kunnen worden in natuurwetenschappelijke termen.

Het neo existentialisme gaat ervan uit dat we een model van onszelf moeten hebben om iemand te zijn. We maken ons ook voorstellingen die gaan over hoe we passen in het grotere geheel, van de kosmos, van de maatschappij en op het gebied van religie en zingeving Daar ligt volgens Kant ook de rol van filosofie. Het gaat er niet alleen om zorgvuldig na te denken over thema’s (de schoolse filosofie), maar er is ook een rol voor de filosofie in de maatschappij. Dat is de `wereldse opvatting van de filosofie’.

De wetenschap heeft ons zowel grote vooruitgang als grote problemen gebracht. Maar op het gebied van de kennis van onszelf gaan we achteruit. Het handelt bij deze wetenschap meer om een ideologie. De filosofie moet daarom ideologie-kritiek leveren.

Neuromanie is het geloof dat we onszelf beter zullen kennen door meer kennis van hersenen en zenuwstelsel.

Darwinitis vult deze waan aan met aanvullende verklaringen uit de evolutie. Soms lijkt het alsof we onszelf willen overtuigen dat we maar een dier zijn.

 Maar we zijn waarschijnlijk het enige dier dat zich bewust is dat het leeft. ( – blz 4 – ) Het hoofdthema van dit boek is te laten zien dat we de kennis van onszelf niet kunnen overlaten aan de natuurwetenschap. Het misverstand dat vrijheid een product is van natuurlijke, biologische processen, en dus niet bestaat, is een ideologie. De fascinatie van een fuga van Bach wordt niet anders als we de opbouw geanalyseerd hebben. Dick Swaab meent dat zijn onderzoek een onderzoek naar `onszelf is, naar waarom wij zijn en wat we zijn. Maar `onszelf moet op een andere wijze worden onderzocht. Onze hersenen zijn een noodzakelijke voorwaarde voor ons bewustzijn , maar we zijn een complex organisme dat voortdurend in interactie is met andere mensen. We zouden geen spraak hebben, we zouden geen zelfbewustzijn  hebben als we niet communiceerden met anderen. Onderzoek de complexe sociale structuur van een grote Chinese stad maar eens met neurobiologie! Daarvoor hebben we geesteswetenschappen die naast bewustzijn  ook cultuur, kunst, literatuur. psychologie, sociologie en religiewetenschap omvatten.

Het lichaam-geest probleem speelt al eeuwen een grote rol, en René Descartes onderzocht het ook in relatie tot de hersenen. Hoe kan een bewust wezen voorkomen in een mechanistische wereld. Wordt bewustzijn  voortgebracht door onze mechanisch biologische hersenen dan kunnen we niet vrij zijn. is de redenering.

We hebben een landschap van grondbegrippen over de geest: bewustzijn, zelfbewustzijn , ik,waarneming en denken. Hoe zijn die begrippen tot stand gekomen? De geest heeft een beeld van zichzelf en brengt daardoor een aantal geestelijke verschijnselen voort. Deze zijn niet te begrijpen in een neurobiologische terminologie omdat het geen zuiver biologische eigenschappen zijn. De geest maakt zich door zijn zelfbeeld, dat voortdurend verandert. De neurobiologie is daar in de huidige tijd een deel van. maar dat kan ook weer verdwijnen. Daarom moeten we voor beter inzicht naar de laatste twee eeuwen historie van filosofie van de geest kijken.