laatste wijziging: 27-10-2022
767 II Morele perspectieven
- 767 De ontologie kan zelf geen morele voorschriften formuleren
- 767 De mens maakt zich tot mens om god te zijn, kunnen we zeggen:
- vanuit dit gezichtspunt beschouwd kan de zelfheid een egoïsme lijken;
- maar juist doordat er geen enkele gemene maat is tussen de menselijke-werkelijkheid en de “oorzaak van zichzelf ” die ze wil zijn, kunnen we net zo goed zeggen dat de mens teloorgaat opdat de “oorzaak van zichzelf ” bestaat
- 768 De mens zoekt na het zijn, maar in den blinde,
- bedacht hij het vrije project dat die zoeken is voor zichzelf verbergt;
- hij maakt zich zodanig dat hij door de taken die zich op zijn pad bevinden wordt opgewacht
- De objecten zijn stilzwijgende eisen en de mens is op zichzelf niets anders dan lijdzame gehoorzaamheid aan die eisen
- bedacht hij het vrije project dat die zoeken is voor zichzelf verbergt;
- 768 Maar de ontologie en de existentiële psychoanalyse
- (of het spontane, empirisch gebruik dat de mensen altijd van die disciplines hebben gemaakt)
- moeten aan de morele actor onthullen dat het zijn zijn is waardoor de waarden bestaan
- Dan zal de vrijheid die van zichzelf bewust worden en zich in de angst ontdekken als de enige bron van de waarde en als het niet waardoor de wereld bestaat
- (of het spontane, empirisch gebruik dat de mensen altijd van die disciplines hebben gemaakt)
- 769 Een vrijheid die zeer gastvrijheid wil, is namelijk een
- zijn-dat-niet-is-wat-het-is en
- dat-is-wat-het-is, dat
- dat-zijn-wat-het-niet-is en
- dat-niet-zijn-wat-het-is
- als zijnsideaal kiest
- zijn-dat-niet-is-wat-het-is en