H 2 – publieke en private domein

Hoofdstuk 2 Het publieke en het private domein

---

• private domein – thuis – biologische behoeften
• publieke domein 
• sociale domein – niveau van de staat

---

https://en.m.wikipedia.org/wiki/The_Human_Condition#II_-_The_Public_and_the_Private_Realm

• Volgens Arendt was het oude Griekse leven verdeeld over twee rijken: het openbare rijk waarin “actie” werd uitgevoerd, en het privé rijk, de plaats van het huishouden dat geregeerd werd door zijn hoofd.
• Het kenmerk van het privé was niet de intimiteit, zoals in de moderne tijd, maar de biologische noodzaak. In de privésfeer zorgden gezinshoofden voor de behoeften aan voedsel, onderdak en seks.
• Daarentegen was de openbare ruimte een rijk van vrijheid van deze biologische behoeften, een rijk waarin men zich kon onderscheiden door ‘grote woorden en grote daden’.
• Eigendomsvereisten voor burgerschap weerspiegelden het besef dat, tenzij iemand in staat was om voor zijn biologische behoeften te zorgen, hij er niet vrij van kon zijn en daarom niet als een vrij persoon onder gelijken kon deelnemen aan het publieke domein.
• Slaven en ondergeschikte vrouwen werden beperkt tot de privésfeer waar ze in de biologische behoeften van het hoofd van het huishouden voorzagen. Het openbare domein kreeg natuurlijk een hogere status dan het privé.

 

• Met de val van het Romeinse rijk nam de kerk de rol van het openbare rijk over (hoewel haar bovenaardse oriëntatie haar een karakter gaf dat verschilt van het vorige openbare rijk), en de feodale heren beheerden hun land en bezit als privé rijken.
• De moderne tijd zag de opkomst van een derde rijk, het sociale rijk.
• Het sociale domein houdt zich bezig met het voorzien in biologische behoeften, maar doet dit op het niveau van de staat.
• Hannah Arendt beschouwt het sociale domein als een bedreiging voor zowel het privé- als het openbare domein.
• Om in de behoeften van iedereen te voorzien, moet het de privésfeer binnendringen, en omdat het biologische behoeften tot een publieke zaak maakt, corrumpeert het het rijk van vrije actie: er is niet langer een rijk dat vrij is van noodzaak.