2022

laatste wijziging: 17-02-2022

6 Een woede die maar niet verdwijnt

In dit hoofdstuk worden de negatieve gevolgen van het liberalisme besproken.

135 Het lijstje met voornaamste zorgen is nagenoeg constant in de laatste jaren:
1. Te weinig aandacht voor Nederlandse armen
2. Onvoldoende integratie van migranten
3. Toename van asociaal en intolerant gedrag
4. Groeiende spanningen tussen rijk en arm
5. Problemen in de (ouderen)zorg
6. De bestuurlijke elite doet zijn werk niet
136 Ten eerste komt deze voort uit het verslechteren van de manieren waarop we met elkaar omgaan, mensen zijn steeds minder respectvol naar elkaar toe.
De tweede kwestie die vaak wordt genoemd is dat onze nationale identiteit verdwijnt doordat er meer vreemdelingen naar ons land komen en de integratie van migranten onvoldoende slaagt.

141 De spanningen tussen de verschillende maatschappelijke groepen nemen toe. Minderbedeelden hebben het idee dat het steeds slechter gaat, terwijl de hoger opgeleide elite vindt dat het goed gaat.

145 Politiek roept steeds meer onbehagen op, waarbij het politieke vertrouwen in organisaties zoals de overheid afneemt.
146 In de praktijk blijkt dat veel burgers zich negatief uitlaten over liberalisme, omdat een zekere mate van machtsuitoefening nodig is.
147 Daarbij vinden veel burgers dat de huidige politici weinig met hun denkbeelden doen.

“Wormen en maden”
Paul Schnabel: “Met mij gaat het goed, met ons gaat het slecht“
151 Uit onderzoek blijk dat een derde van de Nederlanders aan een vorm van morele verarming onderhevig is.
154 Een groot deel van de mensen blijkt daarbij moeite te hebben met het onderscheiden van goed en kwaad.

157 Het gaat beter met de economie
161 Vanaf de jaren 90 meenden zowel sociaaldemocraten als christendemocraten dat de neoliberale agenda richtinggevend was
161 Het blijkt dat mensen de afgelopen halve eeuw steeds optimistischer zijn geworden op verschillende vlakken.
161 Nederlanders menen dat rijk en arm steeds verder uit elkaar groeien