182W mentale toestanden

Mentale toestanden, beliefs en desires, gaan ergens over. Dat wil zeggen, ze hebben inhoud. Ik geloof dat Amsterdam de hoofdstad van Nederland is. Ik wens dat ik snel vakantie zal hebben. In die zin zijn mentale toestanden anders dan andere systeemtoestanden: hun essentie is dat ze buiten zichzelf verwijzen. Het zijn, in aan Franz Brentano ontleend jargon, intentionele toestanden.

Anders gezegd: ze hebben inhoud, dat wil zeggen, ze representeren de wereld of een in de wereld gewenste situatie.

Zijn intentionele of representationele toestanden te definiëren als puur interne toestanden van het brein?

TO DO : ZIE : 170206-Sessie-9-Externalisme-medium.rtf

Vanuit de oorspronkelijk cartesiaanse intuïtie dat de geest een ‘binnenwereld’ is die zich strikt onderscheidt van de materiële buitenwereld, bestaat een sterke neiging om deze vraag bevestigend te beantwoorden.

Maar deze intuïtie is problematisch: welke mysterieuze eigenschap van interne toestanden in het brein zorgt ervoor dat bepaalde toestanden over de wereld gaan? Als een gedachte over de wereld een hersenproces is, wat zorgt er dan voor dat die gedachte verwijst naar iets dat zich ver buiten die hersenprocessen en in de wereld bevindt?

Een meerderheid van hedendaagse analytische filosofen is van mening dat we in ieder geval een vorm van zogenaamd “externalisme” moeten aanhangen: mentale inhouden en representatie van de wereld moeten worden begrepen in termen van causale relaties die de door het brein gerealiseerde geest heeft met de buitenwereld.