Home

Welkom bij Ludwig Wittgenstein

Wittgenstein "1"    Wittgenstein "2"

    ”    

Ludwig Josef Johann Wittgenstein (1889 – 1951) was een Oostenrijks-Britse filosoof. Hij heeft veel bijgedragen aan de taalfilosofie en aan de grondvesten van de logica. Hij leverde ook bijdragen aan de filosofie van de wiskunde en de filosofie van de geest. Hij wordt gezien als een pionier in de analytische filosofie en geldt als een van de grootste filosofen van de twintigste eeuw.

Wittgenstein heeft in zijn filosofische ontwikkeling een belangrijke ommezwaai gemaakt.

Zo zeer zelfs dat men spreekt van Wittgenstein I en Wittgenstein II

Centraal in het filosofische werk van Ludwig Wittgenstein is  het besef, dat filosofische problemen beter kunnen worden begrepen als men de werking van de taal in relatie tot de beschreven begrippen snapt.  Betekenis kan niet los gezien worden van de activiteiten en het gedrag van de taalgebruikers relatie tussen taal, gedachte en werkelijkheid. Taal is volgens Wittgenstein de waarneembare vorm van denken en is verbonden met de werkelijkheid door een algemene logische vorm of structuur. In navolging van Frege stelt hij dat de betekenis van linguïstische uitdrukkingen bepaald moet worden door de aard van de wereld, omdat anders de betekenis van een uitdrukking geïnfecteerd raakt met vaagheid en onzekerheid.

Aan Russell ontleende hij het idee dat zowel taal als de wereld begrepen moeten worden in termen van de samenstellende of atomische delen. Maar Wittgenstein ging verder dan zijn leermeesters door te beweren dat de onderliggende logische structuur van zinnen een exacte afspiegeling of afbeelding moet vormen van de essentiële structuur van de wereld. Dit zou de “beeldtheorie” van betekenis genoemd worden: zinnen zijn representaties – letterlijk afbeeldingen – van mogelijke toestanden.

Omdat logische orde noodzakelijk is voor betekenis, stelde Wittgenstein dat gewone taal niet logisch imperfect kan zijn, zoals zowel Russell als Frege dacht.

Wittgenstein I

Het eerste hoofdwerk van Wittgenstein I is de Tractatus Logico-Philosophicus (1921/1922).

De aantekeningenboekjes die hij als soldaat in de eerste wereldoorlog bijhield, werden de basis van van dit werk. In de “Tractatus” legde Ludwig Wittgenstein het verband tussen taal en filosofie. Hoe kunnen taal en gedachten informatie verstrekken over de werkelijkheid?

Wittgenstein I

Hoofdwerk van Wittgenstein I is de Tractatus Logico-Philosophicus. 1922

Logisch positivisme:

• Uitspraken moeten
  • moeten toetsbaar zijn
  • empirisch zijn
  • Uitspraken moeten geen onzin zijn
  • Beelden zijn een referentie naar de wereld / dingen

Wittgenstein II

Filosofische onderzoekingen